کالای مشروط یعنی کالایی که صدور یا ورود آن به کسب موافقت قبلی یک یا چند سازمان دولتی نیاز دارد (بند غ ماده ١ قانون گمرک). کالاهای مشروط در حقیقت کالاهایی هستند که در صدور یا ورود آنها از کشور (قلمرو گمرکی) یا به کشور (قلمرو گمرکی) به ترتیب به لحاظ حمایت از مصرف کننده داخلی (نیاز داخل به آن کالاها) یا حمایت از تولید کنندگان (کالاهای تولید داخل)، نیاز به مجوز صدور یا ورود به ترتیب از بخش بازرگانی یا صنایع وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت دارد.
اصطلاح کالای مشروط چه برای وارد کردن به قلمرو گمرکی و چه برای خارج کردن از آن فقط و فقط جنبه حمایت دارد. از این رو نباید با سایر ملاحظات مانند بهداشت و ایمنی کالا در مورد مصرف کننده یا محیط زیست و همانند یا استانداردهای ملی و غیره که در هر حال بدون تفاوت شرایط صدور یا ورود شامل همه کالاهای مجاز، مشروط، غیرمجاز یا ممنوع می شود اشتباه شود.
تعریف اصطلاح «کالای مشروط» (بند ٢/١/۴) که منطبق با تعریف بند غ ماده ١ قانون گمرک است به خوبی مفهوم این اصطلاح را نمی رساند، بلکه احتمال زیاد دارد که مقوله الزامات قانونی مثل ثبت سفارش کالا، بهداشت و ایمنی کالا و سایر ملاحظات قانونی را که متولی آن ها سازمان های دولتی هستند پوشش داده و در عمل مشکلاتی ایجاد نماید.